•تعریف و معنی auxiliary verb | auxiliary :
یک فعل کمکی جزئی از گروه کوچکی از فعل‌هاست که بیشتر نقش دستوری دارند تا نقش معنایی. آنها معمولا در ترکیب و همراه فعل‌های دیگر به کار می‌روند تا زمان یا ساخت خاصی را ایجاد کنند. مثلا در جمله:
They have sold their house
ترجمه: آنها خانه شان را فروخته اند.
در این جمله have فعلی کمکی است که زمان حال کامل یا present perfect را می‌سازد. در مقابل، در جمله زیر:
They have a lovely house
ترجمه: آنها یک خانه ی دوست داشتنی دارند
have فعل اصلی جمله است که بار معنایی مالکیت دارد و برای پشتیبانی فعل دیگر نیامده است.
در انگلیسی فعل‌های کمکی اصلی شامل be, have, do هستند. فعل‌های modal یا وجه نما همچون can و must هم نوعی فعل کمکی هستند. گاهی به فعل‌های کمکی (auxiliary verbs) تنها (auxiliary) یا کمکی می‌گویند.
