•تعریف و معنی tense :

زمان انجام یا رخ دادن عمل فعل نسبت به زمان ادای سخن tense یازمان دستوری نام دارد. در بسیاری از نمونه‌های دستوری، زمان به طور مشخص به گروهی از افعال صرف شده اشاره دارد که در آن چیزی در حال اتفاق افتادن و یا موجود در نظر گرفته می‌شود.

در انگلیسی تنها دو زمان وجود دارد که با استفاده از تصریف بیان می‌شوند:

زمان حال (مانند changes “تغییر می‌کند” در جمله Everything changes. “همه چیز تغییر می‌کند) و زمان گذشته ( مانند فعل changed “تغییر کرد” در جمله Everything changed “همه چیز تغییر کرد”).

این همان روشی است که معمولا از واژه tense در دیکشنری انگلیسی اکسفورد استفاده می‌شود.

در نمونه‌های دیگر دستوری واژه tense معنی گسترده‌تری دارد که مقوله‌های دیگری از ساخت‌های فعلی را که برای بیان زمان استفاده می‌شوند را پوشش می‌دهد. از جمله مقوله‌هایی که در انگلیسی برای بیان زمان آینده استفاده می‌شوند.

در انگلیسی زمان حال به وسیله صرف فعل بیان نمی‌شود بلکه از روش‌های دیگری برای بیان آن استفاده می‌شود. از جمله استفاده از فعل کمکی will در جمله زیر: