زمان حال ساده، ساده‌­ترین زمان در زبان انگلیسیه که در اون فعل­ها در حالت پایه و ساده خودشون قرار دارن (بجز فعل­‌های to be). تنها تغییری که تو فعل­‌های این زمان ایجاد میشه اضافه شدن حرف “s” به آخر فعل سوم شخص مفرده.

---

---

فرمول ساخت زمان حال ساده (present simple)

دو ساختار اصلی برای ساخت جملات در زمان حال ساده وجود داره که یکی مخصوص جملات مثبت و بدون فعل کمکی هست و ساختار دیگه مخصوص جملات منفی و سوالی حال ساده است که در اون از فعل کمکی استفاده میشه.

مثال­های زیر هر سه ساختاری رو که گفتیم با استفاده از فعل اصلی “like” نشون می­دن:

ساختار جملات مثبت:

شکل ساده فعل اصلی (بجز سوم شخص مفرد) + فاعل

• هیچ فعل کمکی لازم نیست.
• برای سوم شخص مفرد فعل اصلی رو با اضافه کردن s به آخرش صرف می­‌کنیم.

ساختار جملات منفی:

شکل ساده فعل اصلی + do/does + not + فاعل

 ساختار جملات سوالی:

شکل ساده فعل اصلی + فاعل + do/does

درمورد جملات منفی و سوالی:

• در زمان حال ساده فعل کمکی از ریشه “do” صرف میشه: یعنی یا do میشه یا does
• فعل اصلی بدون تغییر باقی می­مونه: ساده‌ترین شکل فعل
• برای منفی کردن جمله باید کلمه Not رو بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار بدیم.
• در جملات سوالی جای فاعل و فعل کمکی رو عوض می­‌کنیم.

Do برای تاکید

معمولا در جملات مثبت از فعل کمکی do استفاده نمی­‌کنیم. اما اگر بخواهیم روی چیزی تاکید کنیم می­‌تونیم تو جمله مثبت هم do بیاریم. مثلا به جای این که بگیم “I like your style.” می­‌تونیم بگیم “I do like your style.” و با این کار نشون می­‌دیم که تا چه حد از استایلش خوشمون اومده. جملات زیر مثال­‌های دیگه‌­ای از doی تاکیدی هستند:

افعال to be در زمان حال ساده

ساختار جملات مثبتی که فعل to be دارن :

to be (am/is/are)فعل + فاعل

ساختار جملات منفی که فعل to be دارن :

not +to be (am/is/are) + فاعل

ساختار جملات سوالی در انگلیسی که فعل to be دارن :

ادامه جمله + فاعل + to be (am/is/are)

 از ساختارها و مثال­‌های بالا این نکات رو می­‌فهمیم:

• در صورت وجود فعل to be از هیچ فعل کمکی استفاده نمی­‌کنیم حتی اگه جمله منفی یا سوالی باشه.
• فعل اصلی (be) در زمان حال ساده بسته به فاعل جمله صرف می­شه: am, is, are
• برای منفی کردن جمله بعد از فعل to be کلمه not رو اضافه می­‌کنیم.
• در جملات سوالی جای فاعل و فعل to be رو عوض می­‌کنیم.

کاربرد زمان حال ساده

از زمان حال ساده برای صحبت درمورد موارد زیر استفاده می­‌کنیم:

• وضعیت کلی در همه زمان­‌ها (action verb “فعل رفتاری”)
• وضعیت فعلی (stative verb “فعل حالتی”)
• وضعیت کلی “همه زمان­‌ها” و وضعیت فعلی (فعل to be)

1. بیان یک وضعیت کلی در همه زمان‌­ها

ما از زمان حال ساده زمانی برای این منظور استفاده می‌­کنیم که:

• عملی که انجام می­گیره یه عمل کلی باشه.
• عمل همیشه و از روی عادت انجام بشه یعنی در همه زمان­‌های گذشته، حال، آینده.
• عمل تنها محدود به زمان حال نباشه.
• چیزی که بیان میشه همیشه و در هر زمانی درست باشه.

از این جمله که در زمان حال ساده نوشته شده نتیجه می­‌گیریم که شغل harry رانندگی اتوبوسه. اون این کار رو هر روز انجام می­ده. یعنی این عمل در همه زمان­‌های گذشته، حال و آینده انجام می­شه.

مثال­ زیر یه وضعیت کلی رو نشان می­ده:

2. بیان زمان حال و شرایط فعلی

با افعال حالتی “stative verbs” می­تونیم درمورد زمان حال (الان) صحبت کنیم. این افعال کارها و رفتارها رو بیان نمی­‌کنن. اون­ها حالت رو بیان می­‌کنن. از جمله این افعال فعل‌­های like, sound, belong to, need, seem هستن. ما این فعل­‌ها رو در زمان حال ساده به کار می‌­بریم تا درمورد شرایط و وضعیت فعلی حرف بزنیم نه یه وضعیت کلی. مثال:

این جمله­‌ها در زمان حال اتفاق میفتن.

3. بیان وضعیت فعلی و کلی

افعال to be همیشه شرایط ویژه‌­ای دارن. این فعل­‌ها نوعی فعل حالتی هستن و می‌­تونیم اون­ها رو در زمان حال به کار ببریم تا چیزی درمورد وضعیت فعلی یا یه وضعیت کلی بگیم. به مثال­‌های زیر که وضعیت فعلی و کلی رو نشون می­دن دقت کنید:

این وضعیت یه وضعیت کلیه که در هر سه زمان گذشته، حال و آینده صادقه.

این جمله وضعیت فعلی رو نشون می­ده و فقط در زمان حال صدق می­‌کنه.

سایر کاربردهای زمان حال ساده

زمان حال ساده موارد استفاده دیگه­‌ای هم داره که از جمله اون­ا zero conditional “جملات شرطی نوع صفر” و صحبت درمورد آینده است.

1. در جملات شرطی نوع صفر

نتایج این جمله‌­ها قطعیه:

زمانی از شرطی نوع صفر استفاده می­‌کنیم که نتیجه شرط در هر زمانی درست باشه. مثل حقایق علمی.

مثلا درمورد جمله بالا همه می‌­دونیم که اگه کمی یخ رو گرم کنیم حتما آب می­شه. اتفاقا اگر نشه باید تعجب کنیم. تو این جمله you heat ice شرطه و قسمت it melts نتیجه شرطه.

همون­طور که می‌­بینید نتیجه شرط در این نوع شرطی حقیقت محضه یعنی کاملا قطعیه. درواقع ما درمورد هیچ کدوم از زمان­‌های گذشته، حال یا آینده فکر نمی‌‌­کنیم. چیزی که می­‌گیم یه حقیقت ساده است.

هردو قسمت شرط و نتیجه شرط در این نوع جملات شرطی با زمان حال ساده نوشته می­شن. نکته مهم درمورد شرطی نوع صفر اینه که یک شرط همیشه نتیجه یکسانی داره. به مثال­‌های زیر توجه کنید:

همین­طور می‌­تونیم جای نتیجه و شرط رو عوض کنیم:

اغلب می­تونیم در این ساختار به جای if از when هم استفاده کنیم:

2. بیان آینده

آینده قطعی نیست. ما از گذشته و حال خبر داریم اما هنوز درمورد آینده چیزی نمی­دونیم. می­تونیم درمورد گذشته و حال صد درصد مطمئن باشیم اما هیچ­وقت نمی­تونیم درمورد آینده به اطمینان صد درصدی برسیم.

تو زبان انگلیسی برای حرف زدن درمورد زمان آینده چند ساختار مختلف وجود داره. این که کدوم یکی از این ساختارها رو استفاده کنیم بستگی به قطعیت جمله داره.

البته تو انگلیسی چیزی به نام future tense “زمان آینده” نداریم. درواقع فقط از زمان­‌ها، modalها و ساختارهای مختلف استفاده می­کنیم تا درمورد آینده صحبت کنیم.

3. بیان برنامه‌­های آینده

وقتی اتفاقی برنامه‌­ریزی شده باشه یا براساس جدول زمانی خاصی باشه (مثل زمان بلند شدن هواپیما)، برای بیان کردن اون در آینده از ساختار زمان حال ساده استفاده می­‌کنیم. همچنین معمولا تو این جملات یه عبارت زمانی آینده مثل tomorrow, at 6.30pm, next week هم می­‌نویسیم یا چنین زمانی بدون این که نوشته بشه از متن جمله فهمیده می‌­شه.

تنها تعداد کمی از افعال رو می‌­تونیم برای این منظور استفاده کنیم. فعل‌هایی مثل:

be, open, close, begin, start, end, finish, arrive, come, leave, return

حالت مجهول زمان حال ساده

زمان حال ساده مجهول هم درست مثل حالت معلومش برای صحبت درمورد اعمالی که در زمان حال یا به طور مکرر (از روی عات) انجام می­شن، جملات ساده بیانگر واقعیت یا حقایق جهانی استفاده می­شه. عاملان این کارها یا به عبارت ساده‌­تر انجام دهندگان اون­ا رو معمولا با by بیان می­کنن:

ساختار زمان حال ساده در حالت مجهول

بیایید ساختارهای معلوم و مجهول زمان حال ساده رو باهم مقایسه کنیم. همون­طور که قبل­تر هم گفتیم حالت معلوم زمان حال ساده به این صورت ساخته می­شه:

شکل ساده فعل + فاعل

برای استفاده از زمان حال ساده در حالت مجهول به جای فعل در فرمول بالا ساختار زیر رو قرار می‌­دیم:

فعل past participle حالت + Am/is/are

am برای اول شخص مفرد، is برای سوم شخص مفرد و are برای دوم شخص مفرد و اسامی و ضمایر جمع استفاده می­‌شه. past participle یک فعل هم همون ستون سوم در جدول افعال بی­‌قاعده یا شکل ed افعال باقاعده هست.

چه زمانی از حالت مجهول زمان حال ساده استفاده کنیم؟

زمانی که بخواهیم نشون بدیم اتفاق یا عملی تکرارشونده و معموله از این ساختار استفاده می­‌کنیم. چنین اتفاقی می‌تونه عادت، کار مورد علاقه، یه اتفاق روزانه، یه اتفاق برنامه‌­ریزی شده یا چیزی که اغلب اتفاق میفته باشه.

‌در حالت مجهول که فاعل نامشخص، ناشناخته یا نامربوطه ما روی شخص یا چیزی که از عمل یا اتفاق متاثر می‌­شه تمرکز می­‌کنیم. حالا بیایید حالت مجهول و معلوم زمان حال ساده رو با دوتا مثال باهم مقایسه کنیم:

تو این مثال­‌ها تمرکز روی عمله. این که چه کسی اون رو انجام می­ده چندان مهم نیست.

درواقع ما حالت مجهول زمان حال ساده رو برای همون معانی و کاربردهای حالت معلوم استفاده می‌­کنیم؛ با این تفاوت که به جای تمرکز روی انجام‌­دهنده کار (فاعل)، این بار تمرکز روی تاثیر کار (مفعول) هست.

منفی کردن زمان حال ساده در حالت مجهول

منفی کردن این ساختار ساده است. کافیه بین am/is/are و past participle (ستون سوم در جدول افعال بی‌­قاعده یا شکل ed افعال باقاعده) یه not اضافه کنیم. aren’t و isn’t هم شکل مخفف اون­ها هستن.

سوالی کردن زمان حال ساده در حالت مجهول

برای سوالی کردن این ساختار باید جای am/is/are و فاعل جمله رو عوض کنیم. برای ساختن این سوال­‌ها از فرمول زیر استفاده کنید:

Past Participle + [فاعل] +am/is/are

برای ساختن سوالات wh هم فقط باید کلمه wh رو به اول سوال یعنی قبل از am/is/are اضافه کنیم.

سایر زمان های حال در انگلیسی که باید بدونین:

• زمان حال کامل
• زمان حال استمراری
• زمان حال کامل استمراری