همون‌طور که از اسمش هم معلومه زمان حال کامل استمراری از لحاظ معنی بسیار نزدیک به زمان حال کامل ساده هستش و تنها تفاوتشون تو اینه که هرکدوم رو جنبه متفاوتی از جمله تمرکز دارن.
پس توصیه میشه برای فهم بهتر زمان حال کامل استمراری اول یه سری به مقالات مربوط به زمان حال کامل ساده و زمان حال استمراری بزنید.
سایر زمان‌های حال:
تفاوت حال کامل ساده و حال کامل استمراری
هم زمان حال کامل ساده و هم زمان حال کامل استمراری (که دوتا اسم داره: present perfect progressive و present perfect continuous) می‌تونن برای صحبت درمورد اتفاقات و شرایطی استفاده بشن که در گذشته اتفاق افتادن و هنوز هم ارتباطی با زمان حال دارن؛ یعنی محدود به گذشته نیستن.
تفاوت زمان حال کامل و حال کامل استمراری در اینه که تمرکز حال کامل ساده معمولا روی نتیجه عمل و تمرکز حال کامل استمراری روی پروسه انجام کار هست.
حالا بیایید این دوتا مثال رو باهم مقایسه کنیم:
این جمله در زمان حال کامل ساده نوشته شده و تمرکزش روی نتیجه کاره یعنی نتیجه رنگ کردن اتاق.
این جمله در زمان حال کامل استمراری نوشته شده و تمرکزش روی خود کاره یعنی پروسه رنگ کردن اتاق.
فرمول ساخت زمان حال کامل استمراری
فعل در زمان حال کامل استمراری از زمان حال کامل فعل to be (have/has been) و وجه وصفی حال فعل اصلی (فعل اصلی + ing) تشکیل میشه.
وجه وصفی حال + زمان حال کامل be +فاعل
He/She/It has been studying.
موقع استفاده از زمان حال کامل استمراری در صحبت‌های شفاهی معمولا فاعل و فعل کمکی have مخفف می‌کنیم.
منفی کردن زمان حال کامل استمراری
برای این کار باید بین فعل کمکی have و فعل کمکی be یه not بذاریم.
در جملات منفی این زمان می‌تونیم فعل have و not رو مخفف کنیم.
سوالی کردن زمان حال کامل استمراری
برای ساختن سوالات yes/no فقط باید جای فاعل و فعل have رو عوض کنیم. مثال:
برای ساختن سوالات wh هم دقیقا همین کار رو می‌کنیم و بعدش کلمه wh رو در اول جمله سوالی قرار میدیم و اون قسمتی از جمله که جواب سوال هست رو حذف می‌کنیم. برای این که بهتر متوجه بشین مثال‌های زیر رو ببینین:
He’s been reading emails. → What has he been doing?
قواعد املایی قسمت وجه وصفی حال در زمان حال کامل استمراری
وجه وصفی حال با اضافه کردن ing به آخر فعل ساخته میشه. معمولا تنها کاری که می‌کنیم اضافه کردن ing هست اما گاهی وقتها لازم میشه که تو املای خود فعل هم تغییراتی ایجاد کنیم. در زیر قواعد ایجاد این تغییرات جزئی رو بهتون توضیح میدیم:
اگر آخر فعل به شکل (حرف بیصدا+ حرف صدادار موکد+ حرف بیصدا) باشه، حرف آخر دوتا میشه:
run → running
اگر آخر فعل به شکل (حرف بیصدا+ حرف صدادار غیرموکد+ حرف بیصدا) باشه، یعنی فعل اصلی از نظر تلفظی stressed (موکد) نباشه، نباید حرف آخر رو دوتا کنیم:
اگر فعل به ie ختم بشه ie رو به y تغییر میدیم:
die → dying
اگر آخر فعل به شکل (e+ حرف بیصدا+ حرف صدادار) باشه، e آخر رو حذف می‌کنیم:
mistake → mistaking
کاربردهای زمان حال کامل استمراری
زمانی از زمان حال کامل استمراری استفاده می‌کنیم که بخواهیم درمورد یکی از موضوعات زیر صحبت کنیم:
اتفاقات گذشته که اخیرا تموم شدن
از زمان حال کامل استمراری برای بیان کارهایی استفاده می‌کنیم که انجامشون اخیرا متوقف شده اما به نتایجشون اهمیت میدیم:
کارهایی که هنوز ادامه دارن
از زمان حال کامل استمراری برای صحبت درمورد کارهایی استفاده می‌کنیم که در گذشته شروع شدن و هنوز ادامه دارن. این کار رو معمولا با for و since انجام میدیم.
این یعنی هنوزم منتظره.
یعنی هنوز کارشون تموم نشده.
کاربرد since و for در زمان حال کامل استمراری
به طور کلی از for و since به همراه تمام زمان‌های کامل استفاده می‌کنیم.
از for برای بیان طول زمان استفاده میشه. مثل:
three hours, two months, one decade, 30 minutes, four days, 3 months, 2 years, 3 centuries, ages, ever,…از since برای بیان نقطه‌ای در زمان استفاده میشه. مثل:
9 o’clock, 1st January, Monday, 10.00am, Friday, March, I left school, the beginning of time, 2010, 1700 و…در مثال‌های زیر از since و for در زمان حال کامل استمراری استفاده شده.
For می‌تونه با همه زمان‌های دستوری استفاده بشه اما since معمولا فقط با زمان‌های کامل به کار میره.
چه زمانی از زمان حال کامل استمراری استفاده نکنیم
معمولا افعال حالتی “stative verbs” رو در زمان های استمراری استفاده نمی‌کنیم. به این فعل‌ها non-continuous verbs به معنی افعال غیراستمراری هم میگن. این افعال رو معمولا به شکل ساده می‌نویسن چون بیانگر حالت هستند نه کار یا فرایند.
پس باید فعل‌هایی مثل ‘know, hate, hear, understand, want’ رو با زمان حال کامل ساده استفاده کنیم نه استمراری. مثال:
I’ve wanted to travel to England for years.
I’ve heard a lot about him recently.
زمان حال کامل استمراری در حالت مجهول
دلایل مختلفی برای استفاده از حالت مجهول در انگلیسی وجود داره. تو این مطلب تمرکزمون روی حالت مجهول زمان حال کامل استمراری و توضیحات اون هست.
به طور کلی زمانی از حالت مجهول استفاده می‌کنیم که تمرکز روی عمل فعل باشه نه فاعلی که اون عمل رو انجام می‌ده.
فرمول ساخت زمان حال کامل استمراری در حالت مجهول
قسمت سوم فعل + being + been + Has/have
قسمت سوم افعال، ستون سوم در جدول افعال بی‌قاعده و شکل ed در افعال باقاعده هست.
حالا بیایید این ساختار رو با فعل chase صرف کنیم:
| I have been being chased. | We have been being chased. |
| You have been being chased. | You (guys) have been being chased. |
| He/she/it has been being chased. | They have been being chased. |
کاربردهای زمان حال کامل استمراری در حالت مجهول
در این قسمت کابردهای این ساختار رو به همراه مثالی برای هر کاربرد اون مشاهده می‌کنید:
فاعلی که کار فعل رو انجام داده ناشناسه و نمی‌دونیم که کیه:
از حالت مجهول برای تاکید بر فاعل جمله استفاده می‌کنیم:
برای صحبت درمورد حقایق کلی:
از حالت مجهول استفاده می‌کنیم تا نشون بدیم که درمورد فاعل جمله شک داریم و مطمئن نیستیم:
اگر فاعل نامربوط باشه هم از این ساختار استفاده می‌کنیم (یعنی برامون مهم نباشه که چه کسی یا چیزی کاری رو انجام داده یا به ما مربوط نباشه):
همچنین از حالت مجهول در موقعیت‌های رسمی مثل پایان‌نامه، نوشته‌های مهم و به ویژه موضوعات علمی استفاده می‌کنیم:
