در این پست قراره درمورد تفاوت have و have got صحبت کنیم. تفاوت این دو فعل تقریبا سادس اما ممکنه درمورد این که چه موقع و چه‌‌طور هرکدوم رو استفاده کنین به اشتباه بیفتین.

به طور کلی تفاوت have و have got در اینه که have بیشتر در آمریکای شمالی و have got بیشتر در انگلیس رایجه. اشکال مختلف have got غیررسمی هستن و بیشتر در زمان حال به کار می‌‌رن. در ادامه با جزئیات بیشتری درمورد تفاوت have و have got حرف می‌‌زنیم.

---

---

Have و have got برای صحبت درمورد مالکیت و روابط

هردو فعل have و have got معنی یکسانی دارن. از این دو فعل برای صحبت درمورد مالکیت استفاده می‌‌کنیم.

همچنین از این دو فعل برای صحبت درمورد روابط استفاده می‌‌کنیم. مثال:

اما have got در انگلیسی آمریکایی زیاد رایج نیست؛ مخصوصا در سوالات و جملات منفی خیلی کم استفاده می‌‌شه. پس ممکنه تو انگلیسی انگلستان جمله زیر رو بشنوین:

اما تو آمریکای شمالی بیشتر احتمال داره این جمله رو بشنوین:

یادتون باشه که have got گاهی در انگلیسی خیلی غیررسمی آمریکای شمالی هم استفاده می‌‌شه که البته ممکنه اون رو بدون have بشنوید. پس به جای:

ممکنه این جمله رو تو آمریکا بشنوید:

اشتباهات رایج با have got

یادتون باشه که do و got باهم استفاده نمی‌‌شن.

همین‌‌طور موقع صحبت درمورد وقایع تکرارشونده یا عادت‌‌‌‌ها از have got استفاده نمی‌‌کنیم. مثلا می‌‌گیم:

کاربردهای رایج دیگر have و have got

یکی از کاربردهای رایج have و have got رو بالاتر گفتیم. حالا بیایید نگاهی به کاربردهای دیگه اون‌‌ها بندازیم:

Have به‌‌عنوان فعل کمکی برای ساختن زمان‌‌های دستوری کامل:

Have یکی از سه فعل کمکی در زبان انگلیسیه (do، be، have). Have همراه قسمت سوم فعل (past participle) استفاده می‌‌شه تا زمان‌‌های کامل رو تشکیل بده.

سوال‌‌ها و جملات منفی

وقتی که از have به‌‌عنوان بخشی از ساختار زمان کامل استفاده می‌‌کنیم، برای سوالی یا منفی کردنش دیگه نیازی به do نداریم:

زمان‌های کامل در زبان انگلیسی رو بلدین؟
زمان گذشته کامل
زمان آینده کامل
زمان حال کامل

Have برای صحبت درمورد اعمال و تجربه‌‌ها:

اغلب از have برای صحبت درمورد اعمال و تجربه‌‌ها استفاده می‌‌کنیم:

در تجاربی مثل مثال‌‌های بالا have می‌‌تونه به معنی خوردن، نوشیدن، لذت بردن یا تجربه کردن باشه. معنی دقیق have تو این اصطلاحات بستگی به اسم بعدش داره. در زیر چندتا از اصطلاحات معروف و رایج رو که با have ساخته می‌‌شن می‌‌بینین:

بهتره این رو هم بدونید که تو انگلیسی بریتانیایی استفاده از have در اصطلاحاتی همراه با shower (دوش)، rest (استراحت)، swim (شنا) و walk (پیاده‌‌روی) رایج‌‌تره.

اما تو انگلیسی آمریکایی می‌‌تونیم همراه این کلمات از take هم استفاده کنیم.

هنگام استفاده از have برای بیان کارها و تجارب، واسه منفی کردن یا سوالی کردن جمله باید از do استفاده کنیم. تشکیل شکل استمراری این جملات هم امکان‌‌پذیره:

فقط حواستون باشه که موقع استفاده از این ساختار، مخفف‌‌سازی انجام نمی‌‌شه:

Have و have got همراه infinitive برای صحبت درمورد اجبار

از have و have got برای بیان چیزهایی استفاده می‌‌شه که انجام دادنشون ضروریه. تو این ساختار بعد از have یا have got از یه فعل با to استفاده می‌‌کنیم. معنی این سختار مشابه معنی must هست.

اینجا می‌‌تونیم have رو هم مثل افعال عادی استفاده کنیم (یعنی با do سوالی یا منفیش کنیم) و هم می‌‌تونیم از اون مثل افعال کمکی استفاده کنیم (بدون do).

ولی یادتون باشه که از have got برای بیان چیزهای اجباری که تکرار می‌‌شن استفاده نمی‌‌کنیم.

I Got یا I Have Got… ؟

گاهی تو انگلیسی شفاهی آمریکایی ممکنه به نظر برسه که have حذف شده، دلیلش کاهش کلام هست. کاهش به این معنیه که یه کلمه کامل تلفظ نمی‌‌شه. بیایید یه مثال ببینیم:

تو مکالمات کانادایی و آمریکایی به جای جمله بالا این رو می‌‌شنوین:

 (تلفظ می‌‌شه: I gotta go. )

Have یا have got برای صحبت درمورد تجربه کردن یا مسبب عمل یا اتفاقی شدن:

Have می‌‌تونه به‌‌عنوان یه فعل causative یا سببی استفاده بشه. افعال سببی رو زمانی استفاده می‌‌کنیم که می‌‌خواهی بگیم چیزی باعث اتفاق افتادن چیز دیگه‌‌ای شد. مثلا اگه بگم:

این یعنی من خودم اتاقمو تمیز کردم؛ اما اگه بخوام بگم من پول دادم تا کسی برام تمیزش کنه، می‌‌گم:

فعل get هم می‌‌تونه به‌‌عنوان فعل سببی استفاده بشه. بیاین به چندتا ساختار رایج از استفاده have به‌‌عنوان فعل سببی نگاهی بیندازیم:

Have Something Done

همون‌‌طور که تو مثال بالا دیدید، از این ساختار برای بیان کاری استفاده می‌‌کنیم که کسی برامون انجام داده:

قسمت سوم فعل + فاعل + have

گاهی از این ساختار برای بیان بدی استفاده می‌‌کنیم که کسی در حق ما کرده:

Have Something Happen/Happening

اینجا یه ساختار رایج رو می‌‌بینیم که به معنی “تجربه کردن” یا “اتفاق افتادن” هست:

شکل ساده فعل + فاعل + have فعل ing + فاعل + have

اگه توجه کرده باشین، می‌‌بینین که شکل ساده فعل رو برای چیزهایی که اتفاق افتادن (مثال اول) و افعال ingدار رو برای بیان چیزهایی استفاده می‌‌کنیم که برای مدتی به طور مستمر اتفاق می‌‌افتادن یا دارن اتفاق میفتن (در مثال آخر).

Have Someone Do Something

این ساختار تو انگلیسی آمریکایی رایجه و ازش برای راهنمایی کردن یا دستور دادن استفاده می‌‌کنیم:

شکل ساده فعل + مفعول + Have

وقتی از فعل ingدار (Gerund) استفاده می‌‌کنیم منظورمون اینه که کسی باعث شد درحال انجام دادن کاری باشیم:

فعل ing + مفعول + Have

یه نکته مهم درمورد be و have

وقتی بخواهیم درمورد حس‌‌های گرسنگی، تشنگی، گرما، سرما و بقیه وضعیت‌‌های متداول صحبت کنیم، معمولا از فعل be یا feel  و یه صفت استفاده می‌‌کنیم؛ نه have و یه اسم. در زیر چند مثال از این قبیل رو می‌‌بینیم: