در این پست می‌‌خواهیم درمورد افعال مدال should have، could have و would have صحبت کنیم. به این دسته از افعال کمکی modal، افعال مدال گذشته یا past modals می‌‌گن.

گاهی به اونا افعال “فرصت‌‌های از دست رفته” هم می‌‌گن چون بیانگر شرایطی هستن که تصور می‌‌کنیم اگر اتفاق می‌‌افتادن گذشته طور دیگه‌‌ای رقم می‌‌خورد.

قبل از مطالعه این افعال کمکی بیایید تفاوت should، could و would را باهم مرور کنیم. قاعده کلی درمورد این افعال مدال به این صورت است:

• از should برای پیشنهاد و نصیحت استفاده می‌‌شه:

• از could برای بیان احتمالات استفاده می‌‌شه:

• از would برای تصور و پیش‌بینی نتایج چیزی استفاده می‌‌شه:

موقع استفاده از should have، could have و would have برای موقعیت‌‌های تخیلی گذشته هم همین قاعده کلی حاکمه.

کی از Should have استفاده کنیم؟

با به کار بردن should have می‌‌تونیم بگیم که یه کار متفاوت در گذشته پیشنهاد یا توصیه می‌‌شد. مثلا اگر دیر به کلاس زبان برسید می‌‌تونین بگین:

یا مثلا اگه درمورد دعوا و بحثی در گذشته افسوس بخوریم می‌‌تونیم بگیم:

همچنین می‌‌تونین از should have و shouldn’t have برای گفتن این که انجام دادن یه کار دیگه‌‌ای در گذشته بهتر می‌‌شد، استفاده کنین. مثلا اگه پسرتون تو امتحان بیفته می‌‌تونین بگین:

کی از Could have استفاده کنیم؟

از could have برای بیان احتمالاتی استفاده می‌‌شه که اگه گذشته متفاوت بود، ممکن بود اتفاق بیفتن.

مثلا به کسی که دانشگاه نرفته می‌‌تونین بگین:

یا در مورد تیم فوتبالی که بازی رو نبرده می‌‌تونین بگین:

Could have اغلب با ساختار (قسمت سوم فعل + had + if) استفاده می‌‌شه (مثلا در مثال‌‌های بالا if they hadn’t had و if you had gone).

عباراتی که با if شروع می‌‌شن بیانگر وضعیت‌‌های تخیلی و غیرواقعی گذشته هستن. البته در شرایطی می‌‌تونین بدون این عبارت‌‌های if هم از could have استفاده کنید. مثلا تصور کنید با کسی تو جاده هستید و اون به طرز ترسناکی با ماشین ویراژ می‌‌ده. در این شرایط می‌‌تونین بگین:

کی از Would have استفاده کنیم؟

از would have برای تصور و تخیل یه پیامد استفاده کنید (اگه چیزی در گذشته فرق می‌‌کرد و طور دیگه‌‌ای اتفاق می‌‌افتاد). مثلا اگه دیر به فرودگاه برسی و نتونی به پروازت برسی می‌‌تونی بگی:

یا مثلا اگه دوستت زیر بارون خیس شده باشه می‌‌تونی بهش بگی:

چیزی که would have بیان می‌‌کنه نسبت به چیزی که با could have بیان می‌‌شه قطعیت بیشتری داره:

ممکن بود ترفیع بگیره اما احتمال هم داشت که ترفیع نگیره.

در امتحانی که برای پاس شدن به 70 درصد نمره نیاز دارید، ممکنه بگین:

با 5 نمره بیشتر پاس شدن تو امتحان قطعیه.

Modalهای گذشته در انگلیسی شفاهی

موقع حرف زدن به صورت شفاهی به جای should have، could have و would have معمولا از شکل مخفف شده اون‌‌ها یعنی should’ve، could’ve و would’ve استفاده می‌‌شه.