تو انگلیسی یه سری فعل داریم که بهشون میگن مدال .حالا این افعال مدال چه کاربردی دارن؟ اینا میان می‌چسبن به فعل اصلی جمله تا وجه یا همون حالت و زمان فعل اصلی رو عوض کنن. به این فعل‌ها مدال auxiliary یا همون مودال کمکی هم می‌گن. افعال مدال وقتی کنار فعل اصلی میان معنایی که به جمله اضافه می‌کنن می‌تونه ضرورت، تردید، احتمال یا اجازه باشه.

انواع افعال مدال:

ممکنه کمی تو کاربرد مدال ها سردرگم باشین چون استفاده‌هاشون زیاده و حتی بچه‌های سطح advanced هم بعضی وقتا باهاشون مشکل دارن. ولی اصلا نگران نباشین! این مقاله قراره بهتون کمک کنه.

اول بیاین یاد بگیریم مدال ها کدوم فعل‌ها هستن. دو نوع مدال داریم: pure modals که یعنی modal اصلی! نوع دیگه semimodal یا نیمه مدال ها(فرعی) هستن. البته modal phrase هم داریم که یعنی عبارت مداله ولی تو دسته بند قرار نمی‌گیره.

Pure Modals چیست؟

این modalها نسبت به نوع فاعل جمله تغییر شکل نمی‌دن یا حتی برای زمان حال هم عوض نمی‌شن. Pure modalها معمولا بیانگر اطمینان یا پیشنهاد هستن. بعد از این مدال ها، فعل اصلی جمله در حالت پایه یا ساده‌ترین شکل خودش میاد. مثلا:

تو جملات بالا Can همون modal هست و بعدش swim به شکل کاملا ساده اومده.

حالا اگر بخوایم جمله‌ای که مدال داره رو منفی کنیم، not به خود  مدال می‌چسبه یعنی بعد مدال می‌یاد:

بیشتر زبان شناس‌ها سر این به توافق رسیدن که تعداد کل مدال های اصلی 9 تاست:

برخلاف بقیه فعل‌های کمکی، modalها –s، -ing ، –en  یا to نمی‌گیرن. Modalهایی مثل ought که بعدشون باید to بیاد نیمه modal هستن.

Semimodals چیست؟

Semimodalها که بهشون marginal modals (مودال فرعی) هم می‌گن برای رسوندن معنی‌هایی مثل التزام، ضرورت، نصیحت یا احتمال استفاده می‌شن. حواستون باشه که این مدال ها می‌تونن همراه فعل و فاعل جمله صرف بشن.

به طور کلی چهار نیمه modal داریم:

• need (to)

• ought

• used (to)

• dare (to)

بعضی‌ها می‌گن have to و be able to هم جزو این گروه هستن.

Modal Phrases چیست؟

عجیبه ولی خب عبارت‌های مودالی یا کمکی ممکنه حتی بدون استفاده از یک مدال استاندارد ساخته شن و همون معنایی که مدال ها می‌دن رو برسونن. مثلا بعضی وقتا فعل‌ها و عبارت‌هایی که had better یا be رو بدون تغییر دارن هم همون نقش نیمه مدال رو در جمله اجرا می‌کنن.

کاربرد افعال مدال

مدال ها فعل‌ اصلی جمله رو توصیف می‌کنن. چجوری؟ مثلا می‌گن یه نفر چیکار می‌تونه، باید، بهتره که و ممکنه انجام بده یا چه اتفاقی ممکنه بیافته. درواقع مدال ها شبیه همون فعل‌های کمکی هستن یعنی مثل اونا همراه فعل اصلی جمله استفاده می‌شن و بدون فعل اصلی معنی ندارن. (فعل اصلیه که میگه چه عملی انجام می‌شه یا اتفاق می‌افته)

بعضی از شکل‌های modal مثل have to، be able to و need بعضی وقتا همراه یه فعل کمکی دیگه استفاده می‌شن:

بقیه مدال ها مثل can، should و must به فعل کمکی نیاز ندارن.

حالا یه نگاه کلی می‌ندازیم به پرکاربردترین مدال ها و قوانین و استثناهای استفاده اون‌ها.

1.کاربرد Can – May

هردو به صورت سوالی برای اجازه خواستن استفاده می‌شن:

قدیما می‌گفتن اجازه گرفتن با can صحیح نیست! ولی بعدا بزرگای دستور زبان انگلیسی مدرن گفتن نه خیر! مردم اگه دلشون بخواد می‌تونن با can هم اجازه بگیرن.

درباره فرق May و can بیشتر بخوانید.

2.کاربرد Can – To Be Allowed To

یکی از استفاده‌های can اجازه گرفتن هست. ساده ترین استفاده‌ش درخواست مودبانه است ولی خب گاهی واسه اجازه گرفتن واسه انجام یه کار خاص هم استفاده می‌شه که دوستمون be allowed to هم می‌تونه همین کارو انجام بده. البته be allowed to خیلی رسمی‌تره و بیشتر برای گفتن قوانین و مقررات استفاده می‌شه.

مثال‌های سوال ساده مثال‌هایی از اجازه گرفتن

3.کاربرد  Can – To Be Able To

Can برای بیان توانایی هم استفاده می‌شه. برای بیان توانایی می‌تونیم از to be able to هم استفاده کنیم و اغلب این دوتا می‌تونن به جای هم استفاده بشن.

Can نمی‌تونه برای زمان آینده یا انواع زمان‌های دستوری کامل استفاده بشه به جاش تو این زمان‌ها می‌تونیم از to be able to استفاده کنیم که قابل صرفه:

استثنا در جملات مثبت گذشته

وقتی درمورد یه اتفاق ویژه (نه معمول یا کلی) در زمان گذشته حرف می‌زنیم فقط be able to می‌تونه با شکل مثبت چنین جمله‌ای استفاده بشه. can می‌تونه در شکل منفی جمله استفاده بشه ولی حالت مثبت فقط be able to.

I was able to get tickets for the movie. I could get tickets for the movie.

4.کاربرد May / Might 

با may و might درمورد احتمالات آینده صحبت می‌کنیم. فقط حواستون باشه همراهشون از فعل کمکی استفاده نکنین.

درباره تفاوت may و might بیشتر بخوانید

5.موارد استفاده از  Must

Must برای الزامات و اجبار شخصی محکم استفاده می‌شه. یعنی وقتی در زمان خاصی یه کاری برامون خیلی مهمه از must استفاده می‌کنیم.

6.موارد استفاده از  Have to

از have to برای صحبت درمورد روتین روزانه و مسئولیت‌ها استفاده می‌شه.

تفاوت mustn’t و don’t have to

یادتون باشه mustn’t بیانگر ممنوعیته ولی don’t have to بیانگر کاری هست که انجامش لازم نیست اما اگه کسی دلش بخواد می‌تونه انجامش بده.

7.کاربرد  Should

از این modal برای مشورت و توصیه استفاده می‌شه:

درباره فرق shall و should بیشتر بخوانید.

8.کاربرد  Should, Ought to, Had Better

had better و ought to دقیقا کاربرد should رو دارن و می‌تونن به جای should استفاده بشن.

توجه کنین که هم می تونیم با ought to و هم با had better توصیه کنیم ولی توصیه با had better اصرار بیشتری داره.

درباره گرامر had better بیشتر بخوانید.

گرامر افعال مدال

بعد از مدال ها شکل ساده یا همون ریشه افعال می‌یاد.

مدال های احتمال

اینجا می‌خوایم درمورد بخشی از قوانین modalها حرف بزنیم که ممکنه یه کم سردرگمتون کنه. معمولا همیشه تاکید روی این هست که در زمان حال و آینده، فعلی که بعد از فعل مدال میاد باید در شکل پایه یا ساده‌ترین شکل باشه ولی خب مدال ها می‌تونن با شکل‌های دیگه افعال هم استفاده بشن.

مثلا یکی از رایج‌ترین شکل‌های فعل که بعد از مدال می‌تونه بیاد استفاده از زمان کامل هستش که بیانگر احتماله و برای اشاره به زمان گذشته استفاده می‌شه.

شکل دیگه‌ای که می‌تونه بعد از modal استفاده بشه، فعل استمراری هست که برای اشاره به چیزی که ممکنه/ باید/ میتونه در زمان حال اتفاق بیفته استفاده می‌شه.